Na veel wedstrijden ‘in de buurt’, volgde op de 29ste van de kille maand maart een dagtoernooi in Apeldoorn, waar we te gast waren bij de roemruchte club ‘The Rams’. Er waren verschillende ploegen uit Zwolle, Hengelo, Enschede, Deventer en uiteraard, de gastploeg uit Apeldoorn. Het terrein lag er goed bij en was makkelijk te vinden.
Dan het weer, altijd van invloed op het spel, was in één woord; fantastisch! Mooie strakke blauwe luchten, afgewisseld met enkele wolken met aangename temperaturen. De Benjamins hadden net niet voldoende spelers voor twee teams (de griepgolf heerst nog steeds), dus moesten twee spelers voor de eerste wedstrijden worden geleend van een ander team. Nou, dat pakte goed uit; beide wedstrijden werden gewonnen!
Vervolgens werden de twee teams samen gevoegd tot één, waardoor echter wel wat spelers langs de zijlijn moesten wachten op hun invalbeurt. Maar dit was ook nodig want gaandeweg het toernooi, sloop de vermoeidheid erin en nam het aantal blessures toe. Tja, dan is reserves kunnen inzetten ideaal voor de trainers Vincent en Tim.
Ik noem niet snel namen van spelers, die heel opvallend bezig waren maar ik raakte dit keer wel onder de indruk van Ize! Deze meid, omringd door al die jonge grizzlyberen, hield zich supergoed staande! Wat? Ze tackelde de ene na de andere tegenstander, waarmee zij het team in staat stelde de aanval over te nemen, om de nodige punten te scoren. En dat was hard nodig want de tegenstanders waren taai… heel erg taai.
Van de vijf wedstrijden werden er twee gewonnen, één gelijk gespeeld en, helaas, twee verloren. Toch mag er terug worden gekeken op een geslaagde dag. Het is waarschijnlijk voor de Benjamins ook wel verfrissend om eens tegen ‘andere tegenstanders’ te spelen. Wat betreft de vermoeidheid, dit is wel logisch want een aantal wedstrijden worden heel snel na elkaar gespeeld. Er is soms nauwelijks ruimte voor een kleine pauze! Maar ach, de Benjamins laten in ieder geval een stijgende lijn van een ‘over-mijn-lijk’ mentaliteit zien. Het is hard nodig maar ook prachtig om te zien; elke wedstrijd gaan de spelers tot het gaatje. Respect voor de Benjamins!
After many matches ‘in the neighbourhood’, a day tournament followed on the 29th of the chilly month of March in Apeldoorn, where we were guests of the famous club ‘The Rams’. There were several teams from Zwolle, Hengelo, Enschede, Deventer and of course, the guest team from Apeldoorn. The terrain was in good condition and easy to find.
Then the weather, which always has an influence on the game, was in one word; fantastic! Beautiful clear blue skies, alternating with a few clouds with pleasant temperatures. The Benjamins did not have enough players for two teams (the flu wave is still going on), so two players had to be borrowed from another team for the first matches. Well, that worked out well; both matches were won!
The two teams were then merged into one, which meant that some players had to wait on the sidelines for their turn to come on. But this was also necessary because as the tournament progressed, fatigue crept in and the number of injuries increased. Well, then it is ideal for the trainers Vincent and Tim to be able to use reserves.
I don’t quickly mention names of players who were very conspicuous, but this time I was impressed by Ize! This girl, surrounded by all those young grizzly bears, held her own really well! What? She tackled one opponent after another, which enabled the team to take over the attack, to score the necessary points. And that was very necessary because the opponents were tough… very tough.
Of the five matches, two were won, one was drawn and, unfortunately, two were lost. Nevertheless, we can look back on a successful day. It is probably also refreshing for the Benjamins to play against ‘other opponents’ for a change. As for the fatigue, this is logical because a number of matches are played very quickly after each other. Sometimes there is hardly any room for a short break! But hey, the Benjamins at least show an upward trend of an ‘over-my-dead-body’ mentality. It is very necessary but also wonderful to see; every match the players go all the way. Respect for the Benjamins!