Toen we om 10:45 uit een grijs Wageningen vertrokken richting Hengelo, hadden we niet verwacht dat de zon daar letterlijk en figuurlijk zou doorbreken. Maar eenmaal aangekomen scheen het zonnetje én stond er een mooie pot rugby op het programma.
Ons Colts-cluster begon sterk en hield het eerste half uur dapper stand tegen een fysiek Twente. Toch vonden zij twee keer een gaatje in onze verdediging, en na een blessurepauze werd het zelfs 3-0.
Na de rust kwam de ommekeer. In plaats van de fysieke strijd op te zoeken, ging de bal sneller rond en dat betaalde zich uit. Binnen tien minuten stonden we alweer op 3-2 in tries. Twente wist nog één keer te scoren (4-2), maar onze aanval kreeg steeds meer ruimte. Met een paar prachtige rushes werd het gelijk: 4-4.
De conversies waren langs de lijn wat lastig te volgen, maar toen het eindsignaal klonk, bleek de winst voor ons: 22-26! 🎉
👏 Wouter (Nijmegen) werd terecht uitgeroepen tot man of the match.
🙏 Dank aan Hengelo voor de warme ontvangst en de goede zorgen!
When we left a grey Wageningen at 10:45 heading to Hengelo, we didn’t expect the sun to break through there — both literally and figuratively. But once we arrived, the sun was shining, and a great game of rugby was waiting for us.
Our Colts cluster started strong and held their ground bravely during the first half hour against a physical Twente side. Still, they managed to find two gaps in our defense, and after an injury break, it even became 3–0.
After halftime, everything changed. Instead of engaging in the physical battle, we moved the ball around faster — and it paid off. Within ten minutes, we were back to 3–2 in tries. Twente scored once more (4–2), but our attack kept finding more and more space. With a few brilliant runs, we equalized: 4–4.
It was a bit hard to follow the conversions from the sideline, but when the final whistle blew, the win was ours: 22–26! 🎉
👏 Wouter (Nijmegen) was deservedly named Man of the Match.
🙏 Thanks to Hengelo for the warm welcome and great hospitality!