Op vrijdagavond 2 mei begon het lustrumweekend in de speciaal voor het weekend opgezette feesttent met een reünie, waarin vijf decennia bij elkaar kwamen. Zo waren er uit de beginjaren van de vereniging Pieter van Ginneken en Willem Kerkhof; Wiebe Uithof die op alle vlakken binnen de vereniging actief was, uitgezonderd het captainschap van het damesteam (althans hiervan is nog geen bewijs gevonden); maar ook spelers uit de jaren ‘00, zoals Pieter Korst en Danny de Roo. En hoewel de aanleiding van de reünie paars was, werd het eerste fust aangeboden door Cornelie Hemmes en Mark van de Woude, die elkaar leerden kennen bij RCW en dit voorjaar 25 jaar getrouwd waren.
Het lustrumboek en lustrumbier werden gepresenteerd en uiteraard hield voorzitter Sander Dijkslag een speech. Daarna bood Paul IJs namens de Amerikaanse gasten de club een mooi paars-geel shirt aan. Na de officiële gelegenheden was er een uitstekend Indonesisch buffet, dit keer niet bereid door de schoonfamilie van Hans Slotboom zoals op de dag dat de Slotboom werd geplant in de jaren ’90.
Na het eten was er een open podium dat door Joop Wijdeven werd geopend door het tweede fust aan te bieden vanwege zijn verjaardag. Vele liederen kwamen voorbij, maar de meest herdenkingswaardige optredens waren van Maarten Jacobs die zijn optreden afsloot met een snoekduik van het podium. En dan nog de taalkunstenaar Rick (Henck) van Dijk, die poëzie combineerde met liederen en rijm waar zelfs Wiebe Uithof (en met hem een volle tent) met open mond naar stond te kijken en mee te zingen. Om 23.00 uur ging de tent dicht en werd afscheid genomen, maar naast het clubhuis hield een klein groepje stand aan een biertafel tot diep in de nacht. Maar daarvan herinnert niemand meer wie er bij was en wat er werd gezegd.
On Friday evening, May 2, the lustrum weekend began with a reunion in the especially erected party tent, in which five decades came together. For example, from the early years of the association, there were Pieter van Ginneken and Willem Kerkhof; Wiebe Uithof, who was active in all areas within the association, except for captaining the women’s team (at least no evidence of this has been found yet); but also players from the ’00s, such as Pieter Korst and Danny de Roo. And although the reason for the reunion was purple, the first keg was offered by Cornelie Hemmes and Mark van de Woude, who met at RCW and were married for 25 years this spring.
The lustrum book and beer were presented and of course chairman Sander Dijkslag gave a speech. Afterwards, Paul IJs presented the club with a beautiful purple-yellow shirt on behalf of the American guests. After the official occasions, there was an excellent Indonesian buffet, this time not prepared by Hans Slotboom’s in-laws as on the day the Slotboom was planted in the ’90s.
After dinner there was an open podium that was opened by Joop Wijdeven by offering the second keg because of his birthday. Many songs were sung, but the most memorable performances were by Maarten Jacobs who ended his performance with a dive from the stage. And then there was the language artist Rick (Henck) van Dijk, who combined poetry with songs and rhymes that even Wiebe Uithof (and with him a full tent) watched with open mouth and sang along. At 23.00 the tent closed and farewells were said, but next to the clubhouse a small group held out at a beer table until deep into the night. But nobody remembers who was there and what was said.