Op zaterdag 5 november 2022 ging de wereldreis naar het zonnige zuiden of te wel naar Tilburg waar we de strijd aan gingen met het Cluster Tilburg-Breda, die als laatste in de poule staan. Dus volgens de mannen op de achterbank gingen we die wel effe winnen of, op een andere achterbank, “als we dit niet winnen kunnen we beter stoppen met rugbyen”.
Versterkt met de Cubs Petr en Kick zijn we lekker gaan ballen en scoorden binnen 10 minuten 2 try’s. Zou het een easy 45-0 worden? Nou echt niet, onze pechvogel probeerde even of hij net zo’n flexibele nek heeft als een struisvogel, maar helaas niet dus en vertrok onder applaus van het veld. En zo werd de scrum gehusseld en de Cubs in het veld gezet en weer door. De Bredase Tilburgers gingen aardig te keer met hun voorwaartsen, waardoor al onze spelers heel veel moesten tackelen om ze te stoppen. Thijs was gelukkig weer beter en hij vloog alles aan wat ook maar bij hem in de buurt kwam. Jonah was aan het einde helemaal op stoom en liep even door de muur van tegenstanders op de try-line heen en drukte de bal er over heen.
Jeremy en Femke waren weer trots dat iedereen de knieën zwart had en er zo goed als één team samen werd gespeeld. Een dikke boks voor alle spelers. Bram werd door de tegenstanders als de “man of the match” gekozen en mocht een (ik denk icetea) adje drinken.
On Saturday, November 5, 2022, the world trip went to the sunny south or to Tilburg where we competed with the Cluster Tilburg-Breda, who are last in the group. So according to the men in the back seat we were going to win it or, in another back seat, “if we don’t win this we better stop playing rugby”.
Reinforced with the Cubs Petr and Kick we started playing ball and scored 2 tries within 10 minutes. Would it be an easy 45-0? Well not really, our unlucky guy tried to see if he has as flexible a neck as an ostrich, but unfortunately not so and left the field to applause. And so the scrum was shuffled and the Cubs fielded and on again. The Tilburgers from Breda went pretty crazy with their forwards, so all our players had to tackle a lot to stop them. Fortunately Thijs was better again and he flew everything that came close to him. Jonah was full of steam at the end and briefly walked through the wall of opponents on the try-line and pushed the ball over it.
Jeremy and Femke were proud again that everyone had black knees and that almost one team played together. A big box for all players. Bram was chosen by the opponents as the “man of the match” and was allowed to drink an (I think ice tea) adje.